Hoewel Slovakije claimt in het middelpunt van geografisch Europa te liggen (net zoals Hongarije trouwens...), merken we toch enkele duidelijke verschillen met het Europa dat we tot nu toe zagen. Zo zijn de putten in de wegen opmerkelijk dieper en denken we de uitvinder van het asfalt-patchwork te hebben gevonden. De instructies op de bankautomaten werden zowel in het Frans als in het Engels aan een creatieve vertaling onderworpen (ooit al van "personal ID" number gehoord? dat is de pin-code dus) en is het bier veel goedkoper geworden.
De tocht van vandaag bracht ons van de ene hoofdstad (Wenen) naar de andere (Bratislava) en hiermee zijn we in het vijfde land op onze weg beland (Slovakije). De weg bestond voor een groot deel uit een jaagpad dat voor kilometers gewoon knal rechtdoor liep, dwars doorheen het nationaal park van Donau-Au. Enkel het weer zorgde voor wat afwisseling: zonnig, bewolkt, hagel en regen. Sneller dan verwacht hebben de kiezelsteentjes (het jaagpad was niet geasfalteerd) opnieuw een binnenband te grazen genomen.
Hoewel Slovakije claimt in het middelpunt van geografisch Europa te liggen (net zoals Hongarije trouwens...), merken we toch enkele duidelijke verschillen met het Europa dat we tot nu toe zagen. Zo zijn de putten in de wegen opmerkelijk dieper en denken we de uitvinder van het asfalt-patchwork te hebben gevonden. De instructies op de bankautomaten werden zowel in het Frans als in het Engels aan een creatieve vertaling onderworpen (ooit al van "personal ID" number gehoord? dat is de pin-code dus) en is het bier veel goedkoper geworden.
4 Comments
De laatste dagen verliepen onder zeer gunstige klimatologische omstandigheden, zodat we de tent nog eens bovenhaalden. De nachtelijke koude overwinnen we onder andere door onze slaapzakken aan elkaar te ritsen. Het is enkel nog wat zoeken hoe de brander op benzine juist werkt (zie filmpje 'kamperen en koken'), maar we hebben tot nu toe nog geen honger geleden en we zijn ook nog niet geflambeerd geweest. So far, so good! Wat betreft de fauna, blijven beversporen een constante langs de Donau. Ons pad kruiste ondertussen ook dat van menig ree, zwaan, eend en zelfs een gigantische vleermuis die gewoon overdag aan het jagen was! Occassioneel komen we ook een Oostenrijker tegen (meestal met een hond), die met een 'ich finde das toll' reageert wanneer we vertellen dat we naar 'Kina' fietsen. Met de wind halvelings in de rug spoedden we ons richting Wenen, alwaar we een meet and greet hadden met een delegatie van de familie van Tim. Samen verkenden we de architecturale en culinaire hoogtepunten van deze stad. Check out the pictures! We volgen nu al enkele dagen de Donau en dat wil zeggen: plat! Ondanks de geringe hoogte (zo'n 300m op dit moment) heeft het ook hier stevig gewinterd de laatste weken. Zo is de Donau over verschillende kilometers volledig toegevroren waardoor bijna polaire tafeleren ontstaan met echte ijsschotsen. Enkel de ijsberen ontbreken... Langs de oevers van de Donau vonden we talrijke sporen van bevers zoals afgeknaagde bomen en voetsporen in de sneeuw. Leuk om te weten dat we niet alleen zijn in deze zo rustige regio. Sinds zaterdag hebben we de Duitse fietspaden ingeruild voor Oostenrijkse en dat ging niet zonder slag of stoot. Hier wordt niet enkel met zout, maar ook met steentjes gestrooid. Scherpe steentjes... En dus konden we op onze eerste regendag ook meteen twee lekke banden vervangen. Vandaag bezochten we Linz, de derde grootste stad van Oostenrijk. Tijdens onze wandeling doorheen de stad zagen we twee fietstrekkers op een bankje picknicken. Sociaal en geïnteresseerd als we zijn, sloegen we een praatje en bleek dat die gozers uit Gent komen en naar China fietsen! Wat een idee! Om jullie verder te entertainen, kunnen jullie nieuwe foto's en een filmpje vinden in onze foto sectie. We zitten op enkele tientallen kilometers van Regensburg. Voor diegenen die minder vertrouwd zijn met de Duitse geografie: dit is de regio die systematisch de laagste temperaturen voor zijn rekening neemt, hetgeen we aan den lijve ervaren. Zo weten we nu dat een bevroren banaan (zie filmpje) moeilijk te pellen is, maar het lukt! Ook onze kilometerteller laat het door de koude soms afweten. Twee dagen geleden heeft het weer gesneeuwd, maar de Duitse sneeuwruimers hebben de banen in een wip vrijgemaakt. De afgelegen fietspaden worden jammer genoeg niet geruimd, zodat we op de meer heuvelachtige wegen moeten rijden. Met de teller op 850 km, begint de vermoeidheid wat toe te slaan. Vanaf morgen kunnen we echter terug rustig cruisen langs de vlakke oevers van de Donau die ons doorheen de rest van Europa zullen loodsen. Nieuwe foto's zijn via de link in het menu 'foto's' terug te vinden. Met drie fietsdagen en 210 km in de benen besloten we een rustdag in te lassen in Koblenz (Duitsland). We hebben intussen de Rijn bereikt en zijn voor de volgende dagen verlost van hellingen. Jammer genoeg blijft de felle tegenwind ons parten spelen. Onze mooie ballon is er zelfs van gaan vliegen.
De grote koude heeft ook deze regio in haar greep. De temperaturen zakken hier 's nachts regelmatig onder de -10°. Buiten kamperen is dus geen optie momenteel (het water in onze drinkbussen is zelfs bevroren en onze olijfolie begint te stollen). Duitsland telt gelukkig een rijk pallet aan authentieke hotelletjes en dito uitbaters. We hebben enkele nieuwe foto's opgeladen, zo kunnen jullie wat meegenieten van het landschap, onze typische pauzes in bushokjes en de wekelijkse was en plas. |
Route weergeven op een grotere kaart Archives
February 2013
Categories
All
Hier klikken om te bewerken.
Hier klikken om te bewerken.
|