Net als in Duitsland en Oostenrijk vormde de Donau onze leidraad doorheen Slovakije, Hongarije, Kroatië en het noordelijk deel van Servië. Waar de Donau voordien nog regelmatig door grotere steden passeerde, kregen we nu vooral het platteland van centraal-Europa te zien. De enige uitzondering hierop was Budapest, de enige echte metropool die zich volledig uitstrekt langs de Donau. Dankzij onze Hongaarse connecties konden we bij "locals" in Budapest overnachten en van de Hongaarse gastvrijheid en bijhorende goulash genieten (Thank you Eszter and Zsolt).
De daaropvolgende dagen fietsten we vooral langs eindeloze velden met kleine dorpjes waar we steeds vriendelijk werden toegezwaaid. Het betere weer zorgde ervoor dat we regelmatig wildkampeerden. In Hongarije is dat echter geen evidentie. De Hongaren maken er immers een nationale sport van om hun auto's doorheen de meest onbegaanbare wegen te loodsen (zelfs als er een asfalt alternatief voorhanden is) en dus werden we regelmatig gespot tijdens het opzetten van onze tent. Voor de zekerheid staken we maar vriendelijk ons hand in de lucht. Gelukkig zwaaiden ze allemaal vriendelijk terug en wisten we dat we niet in de problemen zouden geraken.
Om ons wat op te frissen besloten we na drie dagen kamperen een 'sobe' te nemen. Hier werden we verwelkomt door een gastvrije familie en sliepen we in een kamer met een grote citroenboom. Het ontbijt was niet inbegrepen, maar we hadden brood en Nutella op zak. Toen we ons aan tafel nestelden, kwam de pater familias aanzetten met huisgemaakte gerookte stukken varkensvet en salami. Dat werd een steviger ontbijt dan verwacht!
In Kroatië is de tent opzetten ook niet zonder gevaar, daar de Donau de frontlinie vormde tijdens de recentste Balkan oorlog. Hier en daar liggen bijgevolg nog (duidelijk aangegeven) mijnenvelden.
Ook de grote angst van de fietser, de hond, regeert over de Donau vlakte. Gelukkig zitten de meeste gevallen stevig aan de ketting of achter een hek, maar sporadisch gebeurt het dat we er een sprintje moeten uitpersen (zoals te zien op het fimpje 'dog pursuit'). Deze kleine hondjes vormen de ideale training voor de berghonden die ons in Turkije te wachten staan.
Momenteel spenderen we onze laatste dagen langs de Donau, want vanaf Belgardo (zo'n 90km verder stroomafwaarts) zullen we de rivier verlaten om via het zuiden van Servië naar Sophia, de hoofdstad van Bulgarije, te trekken. Onderweg zullen we voor de eerste keer (kleine) bergpassen over moeten.
Klik op deze links voor de nieuwe foto's: 07/03 Budapest (H) -> Novi Sad (SRB) en 01/03 Wien (A) -> Bratislava (SK) -> Budapest (H).