De laatste dagen richting Hong Kong verliepen traditiegewijs niet van een leien dakje. Na onze laatste blog in Guilin vertrokken we richting China's beroemde karstbergen in het gezelschap van Wylie, een Amerikaanse fietster die op en zitfiets rondtoert. Aanvankelijk bleek de uitgestippelde weg één van de mooiste routes die we tot nu toe in China fietsten. De fun-factor daalde echter aanzienlijk toen het later op de dag begon te regenen en onze gekozen piste in een gigantische modderpoel veranderde waarin we ons letterlijk vastreden.
De daaropvolgende dagen bleven de uitlopers van een tropische storm regen uitsturen over het Zuiden van China en dus namen we onze toevlucht in één van de hotelletjes in Yangshuo, een authentiek toeristisch dorp dat we als uitvalsbasis gebruikten om de karstbergen tussen de regenbuien in te verkennen. Toen na drie dagen de zon terug aan de hemel verscheen, sprongen we weer op onze fietsen voor het laatste, maar ook beste stukje China op onze reis. De storm had de vochtige tropische warmte de atmosfeer uitgejaagd en bezorgde ons heerlijk na-zomerweer terwijl we wegdroomden tussen de adembenemende bergen.
De consultatie was opmerkelijk in verschillende opzichten. Chinezen gebruiken geen wachtkamer en wandelen de consultatiekamer gewoon binnen, ongeacht of een andere patiënt behandeld wordt of niet. Het voelde nogal vreemd om binnen te wandelen bij de dokter, terwijl deze nog de radiografieën van de vorige patiënt aan het bestuderen was. Aanschuiven is niet aan de Chinezen besteed, iedereen die ooit geprobeerd heeft om netjes zijn beurt af te wachten in China weet waarover we spreken. Tijdens het onderzoek zelf werden heel andere accenten gelegd dan in België. De bloeddruk en stethoscoop werden wel even gebruikt, maar het bestuderen van Tims tong was duidelijk essentieel voor het stellen van de diagnose. Een batterij aan medicijnen werd voorgeschreven en de komende uren lag Tim in het ziekenhuis, terwijl allerhande infusen doorsijpelden. Bacterie-resistentie is een groot probleem in China en als we zien hoeveel medicatie werd voorgeschreven voor een (vermoedelijke) voedselvergiftiging, begrijpen we dat maar al te goed. Tijd om ziek te zijn krijg je niet in deze maatschappij, het feit dat zelfs de meeste bomen aan baxters hangen is misschien wel kenmerkend voor de "vooruitgang tegen elke prijs"-mentaliteit die momenteel geldt in veel provinciesteden in China.
De foto's werden ook deze keer in twee albums gedeeld: van Guiling naar Hong Kong en van Hong Kong zelf. We zijn volop bezig aan het filmpje van China, maar het ziet er naar uit dat het een langspeelfilm wordt! Benieuwd hoe het uploaden zal verlopen ;)